Firdari (firdariyyat) su persijski astroloski termin koji odgovara grckom periodos (periodi). Metoda podele vremena zasniva se na odredjenom broju godina koji se dodeljuje svakoj od planeta, ukljucujuci i lunarne cvorove. Sigurno ste se pitali po kom osnovu je broj godina vladarstava odredjen. Iako pitanje u teoriji astrologije nije definitivno reseno, B. Dajks je ponudio jedno moguce resenje. Startuje se od svetla vremena, vladajuceg svetla rodjenja, i dalje se u astronomskom (haldejskom) redosledu sled nastavlja. Svaki veliki planetarni ciklus dalje se deli na sedam jednakih potperioda odnosnog velikog planetarnog perioda startujuci od nosioca istog. I ovde se astronomski redosled podrazumeva. U vezi sa ovom srednjovekovnom astroloskom metodom postavljaju se uglanom sledeca pitanja: Na osnovu cega su godine vladarstava odredjene, zasto su potperiodi jednake duzine, gde bi cvorovi u tom redosledu trebalo da padnu i zasto bi se uopste uzimali u obzir, kakvu vezu firdari imaju sa slicnim helenistickim metodama i da li je uopste imaju ili se radi o potpuno nezavisnom sistemu, zasto Abu Masar uporno ponavlja da su periodi konstruisani na osnovu planetarnih egzaltacija kada je jasno da sa tim nemaju nikakve veze itd.
Dajks jos uvek u Persijskim rodjenjima ne objasnjava svako od ovih pitanja (iako tvrdi da odgovor na njih zna), ali daje objasnjenje za broj godina koji svaka planeta dobija. Tu se vraca na grcke osnove i kaze da je broj godina u tesnoj vezi sa izvesnom sakralnom geometrijom i pitagoreizmom i da je broj godina u vezi sa dvema sektama i devetnaestogodisnjim ciklusom eklipsa, odnosno, metonickim ciklusom (eneadecaeteris). Mesecev firdarski period od 9 godina i solarni od 10 odgovaraju vecim planetarnim godinama planeta, s obzirom da broj meseci u 9 lunarnih godina daje 108 (vece Meseceve godine), a broj meseci u 10 solarnih 120 (vece solarne godine). Mozda je suvisno primetiti da zbir ova dva broja, broja 9 i 10, daje 19 iz koga smo i startovali. Dalje se ovaj broj trazi u parovima planeta koji su nastali na osnovu povezivanja nocne i dnevne sfere (sekte). MO je nosilac nocne, SO dnevne i luminari cine prvi par. Sa leve strane dalje idu redom VE i MA za noc, a sa desne SA i JU iz dnevne sfere. ME je izdvojen kao neutralan. Iz ove prve dualne podele uparuju se dalje VE sa SA kao benefik iz nocne ka malefiku iz dnevne sekte i MA sa JU kao malefik iz nocne ka benefiku iz dnevne sfere. Zbir godina ovih parova, takodje, daje 19. VE 8 i SA 11, odnosno, MA 7 i JU 12. ME kao neutralan dobija 13 da bi u zbiru sa cvorima ukupnost broja bila 75 kao racionalnog broja prosecno pozeljnog ljudskog zivota. Razlog za ubacivanje cvorova u ovu shemu Dajks pronalazi u uticaju Indusa zbog cega se opravdano pita da li firdari mozda imaju originalno indijsko izvoriste. Prema Masaru cvorovi dolaze na kraju planetarne serije posle MA, odnosno, ME. U oba slucaja radi se o periodu zivota posle 70 godina. Iako ovo ne pominje, meni je palo na pamet da je broj godina cvorovima odredjen tako sto se tri godine dodeljuju dominantnom svernom cvoru prema anlogiji tri stepena Bika na kojima MO ima egzaltaciju. Juzni cvor dobija dve godine po osnovu ostatka do pomenutog zbira od ukupno 75 godina.
U prediktivnim ciklusima vladari vecih i manjih firdarskih perioda se tumace prema:
1. Njihovom natalnom opstem i posebnom kvalitetu.
2. Prirodi njihovog natalnog terminskog vladara.
3. Odnosu koji firdarski vladari u natalu imaju sa vladarem ascendenta.
4. Prirodnom odnosu koji planete iz firdarskog ciklusa imaju. Recimo, SA i VE su prirodni oponenti.
5. Tranzitima oba vladara.
Moguce je, i ovo je moja primedba, da Masarov poziv na egzaltacije ima jednaku numericku vrednost kao i metonicki ciklus od 19 godina s obzirom da prva egzaltacija, prvog svetla, pocinje na 19. stepenu znaka Ovna. Slucajno ili ne, ostavlja mesta za analizu mogucih pitagorejskih kombinacija